De Weeribben

Wij zijn aan het verkassen naar Hue. Daaraan voorafgaand genoten we nog van wat uitlaatgassen in Ha Noi. Wij hebben ons gedurende 1 uur voort laten fietsen, die arme kerels. Doen wij nooit meer, je zit te kijk, die fietser het zweet op z'n rug voor een paar dongetjes... En dan te bedenken dat wij de volgende dag weer in de fout gingen... Maar daarover later. Na onze fietstocht door het bizarre Ha Noi zijn we naar het waterpoppentheater gegaan. Hoewel dit in de Vietnamese taal was, waren wij onder de indruk van de zang, muziek en het poppenspel. Wij hebben genoten. Chung, onze gids had ons tot in de stoelen in de zaal begeleid, wij moesten op eigen gelegenheid terug naar het hotel. En ook nog uit eten. Chung verliet ons met een zorgelijk gezicht. Het hotel ligt op circa 500 meter afstand. Onderweg hebben wij in een Thai Express restaurant gegeten. De gevolgen laten voor zich spreken. Buikloop. De volgende ochtend hebben wij, voordat Chung ons kwam ophalen, nog een fikse stadswandeling gemaakt. Dankzij de GPS op de telefoon waren we wederom keurig op afhaaltijd in het hotel.

Tijdens de rit naar Ninh Binh een plas stop in een werkplaats voor gehandicapten, evenals tijdens de ritten naar Halong Bay. Op zich een goed idee, maar je ziet er alleen toeristen. De gidsen zullen van het "polit-buro" wel instructies gehad hebben. In het natuurgebied Vang Long was voor ons een bootreisje georganiseerd. Wij werden gedurende anderhalf uur voort geroeid door een arme sloeber door een gebied wat ons aan de Weerribben deed denken. Alleen de Karst rotsen missen ze in Noord West Overijssel. En het heldere water, en de grotten, waar je dwars doorheen gaat. Mooie ijsvogels gezien en ander schitterend gekleurd gevederte.

In dit waterrijke gebied lopen een aantal rivieren, met dijken er langs. De uiterwaarden zijn niet te vergelijken met die in Nederland. Omdat er veel cementindustrie in de omgeving zit zijn alle wegen van beton. Ook de steile dijk is van een smalle betonnen weg voorzien. Wij hebben er circa 15 kilometer overheen gecrost. Spannend als je dan een grote vrachtauto tegen komt. En inmiddels de Vietnamese rijstijl kent. Het begint met extra gas geven. Dan knipperen met de lichten, richtingaanwijzer, en toch maar in de remmen. Beide partijen op het randje van het beton, want er af betekent dat je ook van de dijk afrolt. Schietgebedjes helpen niet, wij hebben de diverse vrachtwagen aanvallen overleefd. De lunch was van tevoren geregeld. Ergens op het platteland. Een echte Vietnamese lunch, leuk en lekker. Daarna nog 2 tempels bezocht ter ere van voormalige koningen rond circa het jaar 1000. Interessant, ook Chung weet enorm veel historie te vertellen. Bijvoorbeeld hoe de Vietnamezen listig gebruik makend van het getijde een zeeslag met hun eeuwige vijand, de chinezen, hebben gewonnen. Daar teren ze nu nog op.

Overigens lopen de spanningen tussen China en hun zuidelijke buurlanden weer op. China heeft een aantal waterkracht centrales stroomopwaarts gebouwd. Aangezien Vietnam een delta is van die rivieren, lopen deze rivieren een beetje droog. Of je verzuipt door de stijging van de zeespiegel, of je wordt drooggelegd door een stelletje spleetogen. Ben benieuwd hoe dit afloopt. Er wordt veel geïnvesteerd in Vietnam sinds het door de Amerikanen opgelegde handelsembargo er af is (zo'n 15 jaar geleden). De investeerders zijn voornamelijk Korea, Japan, Australië, Frankrijk en... Amerika. Zo smeedt Vietnam een alliantie en hoopt hiermee sterker te staan tegen de Chinezen. Wij zijn benieuwd hoe dit uitwerkt, er zijn verschillende scenario's denkbaar...

Na de tempels hebben wij vrij tot onze trein vertrekt. Wij zijn eerst afgezet bij een toeristen dorp in opbouw, circa 10 kilometer ten oosten van Ninh Binh. Je ziet dat dit een investeringsproject is. De wegen er naartoe doen ons aan Russische lanen denken, grote poorten waar je onderdoor gaat. Een meer met roeibootjes naar wederom een stuk weerribben. Dan was Vang Long een veel mooiere, minder toeristische locatie, vonden wij. In het toeristen dorp ook een markt, winkeltjes, hotels en restaurants. Wij denken dat het slechts voor 10% in gebruik is. Vervolgens zijn we naar het station van Ninh Binh gebracht en hebben in een restaurant wat soep genomen en onze tijd doorgebracht. De trein vertrekt om 21:39. Wij denken dat de gids een latere opstapplaats heeft gekozen, zodat onze chauffeur niet naar Nam Dinh hoeft te rijden. Die arme kerel redt overdag al vele malen ons leven. Of dat in het donker ook lukt... Het restaurant is echt Vietnamees, een aanrader: Trung Tuyet. Zegt het voort aan iedere avonturier die Ninh Binh wil aandoen. Rug naar het station, na 25 meter aan de rechterhand. Since 1964!