Vlotvaren

Na 5 dagen avontuurlijk vlotvaren op de rivier Malaven in Zweden, is de Mekong rivier wellicht een toekomstige uitdaging om stroomafwaarts te bevaren. Maar dan wel enigszins georganiseerd. Want de jungle in de bedding van de Mekong is toch wat anders dan in Zweden. In Zweden kan je hooguit door een eland overlopen worden. Maar in de stroomloop van de Mekong zijn nog heuse tijgers, olifanten, slangen, krokodillen en ander gespuis. Ook moet je de lokale bevolking niet uitvlakken, ze lopen overal bezweet rond met grote kapmessen. Wij hebben ze deze kapmessen zien gebruiken. Met het grootste gemak hakken ze er bamboestelen van wel 10 cm doorsnee (nekdikte) mee om. Of ontschorsen er hakhout mee alsof je met een kaasschaaf een komkommer ontvelt. Een pup-tentje op de oever biedt tegen al dit gevaar weinig bescherming. Ook is slapen onder zo'n nylon doekje zeker geen "kille" bedoening. 's Nachts daalt de temperatuur niet onder de 20 graden. Een dikke slaapzak is geenszins nodig.

Nee, in deze negorij past een meer "aangekleed" vlot beter. "Four days and three nights" hebben wij zoiets uitgeprobeerd. En wij mogen zeggen, dit is een "gewaldige" ervaring. Ontbrak de champagne in de luxe sedan tijdens onze rit van Siem Reap naar Phnom Penh, wij kunnen hier kiezen uit een excellente wijnkaart. Over de culinaire voorziening volgt later een impressie.
"Ons" vlot meet 9 bij 6 meter, dat is het hoofdvlot. Er aan vast zit nog een vlot van 6 bij 6 meter. Op het hoofdvlot is een degelijke Afrikaanse tent gebouwd. Dik canvas tentdoek met muskietennetten en rondom open te ritsen. De hoofdtent is voorzien van een ruim 2-persoons bed, garderobekast met safe, 2 fauteuils, salontafel, sofa, flat screen en dvd speler. Aan het plafond een propeller en daarnaast ook nog twee staande windblazers, al dan niet oscillerend. Aan de hoofdtent zit op het bijvlot een aangekoppelde tent, welke dienst doet als luxe badkamer. Een dubbele wastafel, toilet en een hot tub met douche. Al het sanitair, inclusief kranen zijn van het nieuwste design.
Buiten de hoofdtent is een terras met daarop een zitje, twee heerlijke ligbanken en een parasol. O ja, via een trapje kan je afdalen in de rivier, die is zo'n 22 graden, en is heerlijk verfrissend.

Benzine brander of gasflesjes ontbreken, maar geen nood, ons drijvend eiland ligt aangekoppeld met een paar andere vlotten. Zes aan de noordzijde en zes aan de westzijde. Daar waar noord en west bij elkaar komen is een ontmoetingsplaats. Hier staat een batterij aan personeel voor je klaar. Wil je kanoën, dan wordt je netjes in een kajak geholpen. Of op excursie, dan heb je ruime keuze. Van tracking in de jungle, varen in een mangrove bos, tot een bezoek aan watervallen aan toe. Ook is er op deze ontmoetingsplaats een "a la carte" restaurant. Johnnie Boer heeft hier waarschijnlijk zijn opleiding gehad, want zowel de koks als bediening doen niet onder voor de Librije. Er liep echter geen Therèse-achtig type rond, maar die misten we ook niet.
Je kan kiezen uit een dagelijks wisselende ontbijtkaart, die voor het gemak "All You Can Have" genoemd is. Eindelijk weer heerlijke espresso koffie in plaats van doorgekookt dropwater. En warme verse zelfgebakken broodjes. Desgewenst wordt een compleet "englisch breakfast" geserveerd.
Lunch is "a la carte". Er is keuze uit meerdere snacks, soepen en gerechten. Uiteraard begeleid door een prima wijnkaart.
Het diner bestaat normaliter uit 4 gangen, waarbij je keuze hebt uit het hoofdgerecht. Vis, kip of beef. Of je kan je zelf gevangen vis laten bereiden. Een hengeltje is complementair te verkrijgen.

Het moge duidelijk zijn, deze manier van "vlotvaren" bevalt ons prima. Uiteraard hebben wij niet geoefend op de Mekong river, want anders is daar de uitdaging van af, maar op de Tatai river. Deze rivier bevindt zich in het Cardamom gebergte in het westen van Cambodja. Ons flottielje ligt middenin de jungle en is na een half uurtje varen alleen per motorbootje te bereiken. Vanuit de jungle klinken allerlei geluiden, vogels, tijgers, olifanten, wie weet. Wij kijken uit op een eilandje midden in de rivier. Daar staan wat huisjes, hoor je een haan kraaien, een baby huilen. Als het generatortje draait, volgt soms de Cambodjaanse top-40, dat houdt het grof wild gelukkig op afstand. De mensen die er wonen zijn in de Rode Khmer tijd naar dit eiland gevlucht en (gelukkig) niet ontdekt. Nu leven ze van wat de natuur en de toerist hen geeft.

Ons drijvende dorp heeft werkelijk alle luxe en iedere vorm van "behelpen" ontbreekt. Of het moet het gemis van WiFi zijn... Welke belangrijke gebeurtenissen hebben wij gemist? Wat is het fijn om een poosje "off-line" te zijn!