Luang Prabang

Wij zitten midden in het centrum in Luang Prabang in het Phou Si hotel. Alles draait hier om Phou Si. In de vallei waarin Luang Prabang ligt, torent één heuveltje middenin de stad boven het rumoer uit. Phou Si of wel de "heilige berg". Boven op de berg een stoepa, een bewaarplaats van relikwieën voor boeddha. Op de weg er naar toe (zuidzijde) diverse boeddha beelden. Overigens circa 328 treden, best wel zweten bij een naderende regenbui. Aan de noordzijde daal je af het centrum in, of andersom als je de route vanuit het centrum wil beginnen...

Boeddha beelden hebben diverse uitdrukkingen. Mediteren (schoenmakerszit met handpalmen op elkaar naar boven), regen (staand handen langs het lijf recht naar beneden), vrede (staand handpalmen op schouderhoogte naar voren), enzovoort. Er zal wel een boekje over zijn. Er zijn volgens Thong 2 boeddhistische stromingen, de chinees/Vietnamees/Koreaanse variant, en de echte, de Thaise/Cambodjaanse/Laotiaanse en Myanmarese variant. Dat ging er bij ons in als zoete koek, de reformatie achter ons hebbende en lijdend onder de secularisatie.

Omdat Luang Prabang de voormalige hoofdstad van Laos is, zijn er nog diverse restverschijnselen waar te nemen. Zoals het koninklijk paleis. De laatste koning huisveste hier tot 1975. Zijn zoon is op mysterieuze wijze verdwenen. Volgens Thong gevlucht naar het buitenland. Maar daar is ie nooit opgedoken. Omdat hij verdween in de tijd dat Laos een volksrepubliek werd, vermoeden wij dat hij roemloos op de bodem van de Mekong rivier geëindigd is. Wij hebben het paleis bezocht. Pracht en praal, maar ook eenvoud. De auto collectie bestaat uit een aantal Continentials, krijgertjes vanuit Amerika, een Citroën DS, en een Toyota Jeep. Niet echt iets om mee te snoeven. Helaas ontbraken in de giften kamer delfts blauw porselein, klompen, of andere zaken die ons koningshuis toentertijd (Juliana en Bernhard) hadden kunnen geven.

Diverse boeddha tempels vindt je in de stad. Sommige oud, stoffig, maar ook enkele keurig netjes, in het goud, schitterend! Wij knielen, bidden voor vrede en geluk, en ruiken naar wierook. Intrigerend om kennis te maken met het boeddhisme.

Ook de omgeving van Luang Prahang biedt veel bezienswaardigheden. Wij zijn anderhalfuur stroomopwaarts de Mekong rivier op gegaan. Halverwege nog een dorp bezocht waar ze whisky uit rijst stoken. Lekker zo'n proeverij om 10:30 uur, want het was kil deze dag. Uiteindelijk een grot bezocht met.... Boeddhabeelden. Aan de overkant van de Mekong rivier zagen we olifanten die een bad kregen, wauw! Zelfs Tongh, onze gids was er van onder de indruk.

Hoe je moet lunchen in Laos weten wij inmiddels. Nooddle soep met kip of vlees is prima. Het is gekookt, het bakje sla wat je erbij krijgt vermijden wij angstvallig. Tot nu toe reageren onze darmen naar behoren, houden zo dus. Het diner zoeken we vaak zelf uit. Lugubere restaurantjes vermijden we, al was het deze avond wel erg Laotiaans. Je kan overal prima eten. Wij kiezen het liefst Laotiaanse gerechten. Erg pittig is dat wel, zelfs wegspoelen met BeerLao lukt matig. Vooral met groene pepers is een "towering inferno" slechts een keukenbrandje. Wij oefenen door...

Omdat wij ook hier een auto met chauffeur ter beschikking hebben, bracht onze gids Tongh ons naar de 25 kilometer westwaarts gelegen watervallen van Tat Khuan Si. Hoogst vermakelijk. Eerst een kudde beren met een V hals. Gelukkig wel achter (schamel) gaas. Wij spraken af, dat als er gegil zou zijn, wij hard zouden rennen in de hoop dat Tongh met zijn korte beentjes achter ons zou blijven... Na diverse watervalletjes kwamen we uiteindelijk aan bij een hoofdwaterval. Wij dachten dat de watervallen in een chinees restaurant nep waren, zie hier, deze leek er echt op. Schitterend, als ze er ook nog kleurenlichtjes achter doen, dan waan je je bij de Lange Muur, o.i.d.